Միացեք մեզ

belarus

Լուկաշենկոն փակել է սահմանները Լեհաստանի և Լիտվայի հետ 

ԿԻՍՎԵԼ

Հրատարակված է

on

Մենք օգտագործում ենք ձեր գրանցումը `բովանդակություն տրամադրելու համար, որին դուք համաձայնվել եք և ձեր մասին մեր պատկերացումն ավելի լավացնելու համար: Դուք ցանկացած պահի կարող եք ապաբաժանորդագրվել:

Բելառուսում օգոստոսի 9-ի նախագահական ընտրություններից հետո սկսված իշխանության ճգնաժամը անկանխատեսելի Լուկաշենկոյին մղում է նոր հուսահատ քայլերի։ Մինսկը հայտարարել է Լեհաստանի և Լիտվայի հետ սահմանների փակման, ինչպես նաև Ուկրաինայի հետ սահմանային հսկողության ուժեղացման մասին։ գրում է մոսկովյան թղթակից Ալեքս Իվանովը: 

Լուկաշենկոյի խոսքով՝ այս որոշումը «պարտադրված» է։ Պաշտոնական Մինսկը պնդում է, որ իրենք ստիպված են եղել «երկրի բանակի կեսը պահել արևմտյան սահմանին՝ հանելով այն փողոցներից»։ Հանրապետության նախագահը նաև կոչ է արել Լիտվայի, Լեհաստանի և Ուկրաինայի ժողովրդին դադարեցնել իրենց քաղաքական գործիչները և կանխել թեժ պատերազմը։

Հատկանշական է, որ, ականատեսների տեղեկություններով, Լիտվայի և Լեհաստանի հետ սահմանին անցակետերն աշխատում են բնականոն հունով։ Ըստ ամենայնի, Լուկաշենկոն կրկին փորձում է հարեւանների հետ հարաբերությունները ներկայացնել այլ լույսի ներքո, կարծես երկիրը գտնվում է Արեւմուտքի սպառնալիքի տակ։ Եվ նման հայտարարություններն արվում են՝ ցույց տալու Բելառուսի ռեժիմի՝ իր լեգիտիմությունը պաշտպանելու վճռականությունը։ Բացի այդ, Մինսկը միշտ ընդգծում է, որ աշխատում է ի շահ միութենական պետության՝ ապահովելով նրան հուսալի թիկունքային գծեր արևմտյան սահմաններում։

Մինսկում իշխանությունները իսկապես խոսում են Լեհաստանում ՆԱՏՕ-ի ուժերի կենտրոնացման և նույնիսկ Գերմանիայից Դաշինքի լրացուցիչ ստորաբաժանումներ տեղափոխելու հնարավորության մասին։ Լիտվայում վարքագծի այս տրամաբանությունը շատ քննադատաբար մեկնաբանեցին՝ ընդգծելով, որ Մինսկը «վտանգ է փնտրում այն ​​երկրի համար, որտեղ չկա»։

Մինչդեռ, հենց Վարշավան և Վիլնյուսն են վերջերս հայտնվել որպես Լուկաշենկոյի ամենակոշտ քննադատները: Իսկ Լիտվան արդեն դարձել է բելառուսական ընդդիմության առաջնորդների նստավայրի սիրելի վայր։

Մինսկը լրջորեն համոզված է, որ Լուկաշենկոյի դեմ արդեն երկրորդ ամիսը շարունակվող բողոքի ակցիաները հովանավորվում են դրսից, այդ թվում՝ Լիտվայից ու Լեհաստանից։

Ինչպես հայտնի է, Մոսկվան պաշտպանում է Լուկաշենկոյի նախագահ ընտրվելը։ Գագաթնակետը սեպտեմբերի 14-ին Սոչիում նախագահ Վլադիմիր Պուտինի և Ալեքսանդր Լուկաշենկոյի հանդիպումն էր։

հայտարարություն

Ամիսներ տեւած բուռն հռետորաբանությունից հետո վերջապես կայացավ Ռուսաստանի եւ Բելառուսի առաջնորդների հանդիպումը։ Մինսկի համար այս հանդիպումը հատկապես կարևոր էր՝ հաշվի առնելով երկրում ստեղծված ճգնաժամային իրավիճակը, որն առաջացել էր օգոստոսի 9-ի սկանդալային նախագահական ընտրությունների արդյունքներով և դրան հաջորդած բելառուսական հասարակության՝ քաղաքական բարեփոխումների պահանջով աննախադեպ բողոքի ցույցերով։

Ակնհայտ է, որ Լուկաշենկոյի համար, որի իշխանության ժամանակաշրջանն անխուսափելիորեն նվազում է, Ռուսաստանի նախագահի հետ բանակցությունները շանս են դարձել ազգի առաջնորդի դիրքերը պահպանելու համար։

4 ժամ տեւած ինտենսիվ ու դժվարին հանդիպման արդյունքների վերաբերյալ Կրեմլի մեկնաբանությունները, ինչպես միշտ, կարճ էին և պարզունակ։ Վերլուծաբաններին մնում է միայն մտածել, թե Պուտինը կաջակցի՞ Լուկաշենկոյին։ Ըստ ամենայնի, նա կաջակցի նրան։ Բայց միևնույն ժամանակ նա կհաստատի Լուկաշենկոյի մտադրությունը՝ սկսելու երկրի Սահմանադրության փոփոխության գործընթացը։ Ինքը՝ ՌԴ նախագահը, Բելառուսում Սահմանադրության և ուժային կառուցվածքի բարեփոխումը պետք է դառնա երկրի զուտ ներքին գործը և տեղի ունենա «առանց որևէ արտաքին միջամտության»։

Դեռևս տեղեկություններ չկան, թե ինչպես է առաջ գնալու Միութենական պետության ստեղծման գործընթացը։ Թեև արդեն խոսակցություններ կան ընդհանուր արժույթի, օրենսդրական համակարգերի համաժամացման և մերձեցման այլ գործընթացների մասին։ Ընդ որում, ընդդիմության շարքերում, մասնավորապես, ըստ Տիխանովսկայայի, պարզ է, որ Լուկաշենկոյի հակառակորդները մերժում են երկու երկրներին ինտեգրելու ցանկացած փորձ։

Բելառուսի համար նավթի և գազի գների հարցը բաց է մնում, որը վերջին շրջանում դարձել է երկկողմ հարաբերությունների հիմնական գրգռիչ։ Մինսկի համար սա գոյատևման և նավթամթերքների արտադրությունից զգալի արտարժութային եկամուտներ ստանալու խնդիր է։ Մոսկվայի համար սա բյուջեն լցնելու խնդիր է և բելառուսական իշխանությունների վրա ճնշում գործադրելու որոշակի լծակ։

«Մենք կողմ ենք, որ բելառուսներն իրենք պարզեն իրավիճակը՝ առանց արտաքին օգնության: Մենք կարծում ենք, որ ժամանակին և տեղին է սկսել աշխատել Բելառուսի Սահմանադրության փոփոխության ուղղությամբ», - ասվում է Մոսկվայում: Ռուսաստանը հավատարիմ է մնում ՀԱՊԿ-ի և ՀԱՊԿ-ի շրջանակներում բոլոր համաձայնագրերին: «Մենք կկատարենք մեր բոլոր պարտավորությունները: Բելառուսին կտրամադրենք 1.5 միլիարդ դոլարի վարկ և կշարունակենք համագործակցությունը պաշտպանական ոլորտում: Բելառուսը կլինի առաջին երկիրը, որը կստանա մեր կորոնավիրուսի դեմ պատվաստանյութը»,- այսպես են հնչել Մոսկվայի մեկնաբանությունները. .

Միևնույն ժամանակ, ԵԱՀԿ-ն վճռական է սկսել նախագահական ընտրությունների վերջին խախտումների վերաբերյալ սեփական հետաքննությունը։ ԵՄ-ն արդեն հայտնել է իր կարծիքը՝ հրաժարվելով ճանաչել Լուկաշենկոյի լեգիտիմությունը։ Տիխանովսկայան, ով իրեն ներկայացնում է որպես բելառուսական ընդդիմության միանձնյա առաջնորդ, շրջում է եվրոպական տարբեր ուղղություններով՝ փորձելով հնարավորինս մեծ աջակցություն ներգրավել բելառուսական այլընտրանքային ուժերին, որոնք ձգտում են Լուկաշենկոյին զրկել այդ իշխանությունից։

Երկիրն իսկապես գտնվում է խաչմերուկում. Բայց ակնհայտ է նաև, որ Բելառուսի հասարակական գործընթացների շուրջ արտաքին ուշադրությունը չափազանց մեծ է։

Վերոնշյալ հոդվածում արտահայտված կարծիքները միայն հեղինակի սեփականությունն են, և չեն արտացոլում որևէ կարծիք ԵՄ-ն Reporter.

Կիսվեք այս հոդվածով.

EU Reporter-ը հրապարակում է հոդվածներ տարբեր արտաքին աղբյուրներից, որոնք արտահայտում են տեսակետների լայն շրջանակ: Այս հոդվածներում ընդունված դիրքորոշումները պարտադիր չէ, որ լինեն EU Reporter-ի դիրքորոշումները:

trending